Podjęcie decyzji o skorzystaniu z psychoterapii dla par, dla wielu będzie stanowić duże wyzwanie. Szczególnie przyznanie, że w związku nie wszystko jest idealne, może być trudne. Szczera rozmowa z partnerem o istniejącym problemie i zaproponowanie udania się do psychoterapeuty, jeszcze trudniejsze.
Warto jednak skorzystać z pomocy specjalisty. Psychoterapia dla par ma na celu poprawę jakości życia obojga partnerów, a także zapewnienie im przestrzeni do dialogu oraz wzajemnego zrozumienia. Wiele par czuje, że potrzebuje prowadzenia i porady. Chcą bezstronnej osoby, która pomoże im zrozumieć co dzieje się w ich związku, jak na to spojrzeć i jakie z tego wyciągnąć wnioski.
Najczęściej na terapię udają się pary, które pomimo dzielących je trudności, chcą przez nie przejść i kontynuować związek. Ważnym warunkiem udanej psychoterapii jest to, aby oboje partnerzy chcieli dokonać zmian. Terapia trwa tyle czasu, ile będzie to potrzebne. Przeważnie są to cotygodniowe spotkania przez okres od 6 do 12 miesięcy.
Na czym polega psychoterapia par?
Psychoterapia par jest rodzajem psychoterapii, w której terapeuta pomaga dwóm osobom uzyskać wgląd w łączącą ich romantyczną relację, rozwiązać potencjalny konflikt i poprawić satysfakcję w związku, wykorzystując różne techniki terapeutyczne.
Sam przebieg psychoterapii par może być różny w zależności od teoretycznej orientacji terapeuty. Jednak wszystkie terapie w parach zwykle zawierają następujące ogólne elementy:
- Jasne określenie celów leczenia i oczekiwanych efektów.
- Skupienie uwagi na konkretnym problemie (np. zazdrość, nałóg, przemoc psychiczna, ochłodzenie się relacji, traumatyczne przeżycie itp.).
- Terapeuta zajmuje się całym związkiem, a nie problemami każdej osoby oddzielnie.
- Orientacja na konstruktywne i konkretne zmiany w relacji partnerów, także już na wczesnych etapach terapii.
- Psychoterapeuta pozostaje bezstronny, nie poucza, nie osądza, ani nie moralizuje.
- Psychoterapia w parach rozpoczyna się zazwyczaj od standardowych pytań w wywiadzie, dotyczących historii związku, jak również od poznania rodziny, wartości i pochodzenia każdego z partnerów.
Następnie terapeuta pomoże parze zidentyfikować problem, który będzie przedmiotem terapii, ustalić jej cele i zaplanować harmonogram spotkań. Poinformuje także partnerów o zasadach obowiązujących w czasie trwania spotkań. Podczas fazy leczenia, psychoterapeuta pomoże parze uzyskać wgląd w dynamikę ich relacji, zrozumieć wzajemne oczekiwania i emocje. Ważne jest, aby partnerzy potrafili wysłuchać siebie nawzajem z zachowaniem szacunku.
W trakcie kolejnych sesji, partnerzy prowadzeni przez psychoterapeutę, dzięki czemu stopniowo zyskują wiedzę na temat swoich ról w dysfunkcyjnych interakcjach. Pomoże im to zmienić sposób, w jaki postrzegają związek i siebie nawzajem. Należy podkreślić, że celem terapii nie jest osądzanie kogokolwiek, ani szukanie w nieskończoność przyczyn dręczących parę problemów. Chociaż zdobycie wglądu w przyczyny problemów jest ważne, istotniejsze jest wypracowanie konkretnej zmiany zachowań i sposobów interakcji partnerów ze sobą.
Terapeuci często przydzielają partnerom pracę domową w celu ugruntowania zdobytej podczas spotkań wiedzy w codziennych sytuacjach i doświadczeniach.
Czym psychoterapia par nie jest?
Ważne jest, aby osoby udające się do psychoterapeuty od początku zdawały sobie sprawę, do czego psychoterapia par nie służy. Pozwala to uniknąć późniejszych nieporozumień oraz zachować szczere i czyste intencje względem partnera.
Przede wszystkim nie jest ona sposobem na zmuszenie jednego z partnerów do podporządkowania się lub zachowywania się w określony sposób. Podczas terapii pozycja partnerów jest równorzędna, a terapeuta nie staje po niczyjej stronie. Nie można oczekiwać, że będzie on perswadował jednemu z partnerów racje drugiej strony.
Psychoterapeuta nie powie także żadnemu z partnerów co ma zrobić ze swoim życiem, ani tym bardziej, czy związek powinien być kontynuowany, czy też nie. Zapewnia on tylko przestrzeń do rozmowy, naprowadza na wzajemne porozumienie, a także pomaga uzyskać wgląd w przyczyny własnych emocji, obaw i zachowań.